Wie zijn de bewoners?
We interviewen de eigenaren van Roosveldstraat 42, Nol (81) en Ciska Cassée (76) die sinds 20 december 1968 in dit huis wonen. Hun 2 kinderen wonen al jaren zelfstandig. Toen zij het huis kochten was de oudste zoon bijna 2 jaar.
Wat staat er op de foto?
Nol maakt de foto vanaf zijn eigen voordeur en wat we zien is dat een paar huizen verderop zand is aangevoerd dat moet worden binnengeschept voor het leggen van een betonvloer. Dit is begin jaren 70. Toen de familie het huis in 1968 kocht waren er overigens slechts 2 gezinnen met een auto.
De eerste steen van de Roosveldstraat 42 is – getuige een tegel aan de buitenmuur – gelegd op 11 juni 1892, door “de Heeren Commissarissen Dr. D. de Haan, P.D. Huidekoper en A. de Clercq. De familie Cassée woont er inmiddels 54 jaar, en naar volle tevredenheid. De aankoop van het huis (13.000 gulden) ging overigens wel gepaard met een paar verrassingen.
Na de aankoop bleek dat er behalve de bewoner (die naar Brabant vertrok met een door de fam. Cassée betaalde vertrekpremie van 1.000 gulden), nóg een echtpaar illegaal in de voorkamer woonde. Omdat het huis verkocht was moest dit echtpaar ook vertrekken en gelukkig konden zij na 14 dagen in de noodopvang terecht.
Maar, en dit is de 2e verrassing, in die 14 dagen begon Nol al met de voorbereidingen voor de verbouwing en werd daarbij bestormd door een horde mensenvlooien! Er was een behoorlijke hoeveelheid Lysol voor nodig om ze kwijt te raken.
De helft van de aankoopprijs kon cash worden betaald door de verkoop van een Harley Davidson motor én het geld dat Ciska via de NS ontving door haar pensioen af te kopen toen ze haar eerste kind kreeg.
Wat trekt je aan in deze buurt/straat?
Toen Nol en Ciska het huis kochten waren ze niet specifiek op zoek naar een huis in deze buurt. Een zwager tipte hen dat het huis te koop stond. Zij genieten intens van de rust in de wijk, het is vlak bij het centrum en je bent heel snel buiten de stad, in de natuur.
Verschillen toen en nu
De foto’s laten het verschil duidelijk zien. De auto’s, de fietsen. Minder zichtbaar is dat heel veel huizen zijn opgeknapt en extra ruimte op de bovenverdieping hebben gekregen. En je ziet de melkboer, de schillenboer, de orgeldraaier niet meer door de straat rijden.
Een ander verschil is dat er nu veel meer jongeren wonen dan toen. Ten tijde van de aankoop waren het uitsluitend ouderen. De verjonging begon in de vroege jaren 70. De huizen waren toen vooral in bezit van bedrijven als de NS, Spaarnestad en Stork die de huizen geleidelijk aan verkochten aan werknemers/nieuwe bewoners.
Verduurzaming
De familie Cassée heeft inmiddels al een aantal verduurzamende maatregelen genomen. Voor en achter is op de twee verdiepingen dubbel glas aangebracht, het dak is geïsoleerd en er liggen 4 zonnepanelen op het dak. Dit zorgt tot nu toe voor een schappelijke energierekening.
